Etyka, czyli granice z odrobiną ezoteryki

Mały wstępik

Tak jak przy kluczu, który najpierw należy przeczytać, „granice”, które tu opisałem są moim prywatnym zdaniem. Można się stosować można się nie stosować. Polecam jednak je wdrożyć, jeżeli nie chce się pochłonąć ciemnej stronie.

Granice cierpliwości

Mówi się, że „moje granice cierpliwości się kończą”. Co to tak na prawdę znaczy? Zastanówmy się nad tymi słowami. „Moje”. Ja, osoba, podmiot. Nigdy przedmiot. Nigdy nie traktujemy siebie jako przedmiot. Przedmiot nie ma prawa odmówić, nie ma wolności, nie podejmuje decyzji ani nie protestuje. Jednak co jeśli traktujemy innych przedmiotowo? Wymagamy wtedy od nich na przykład zmian. WYMAGAMY. Czyli rozkazujemy, dana osoba nie ma prawa odmówić. Przestaje być podmiotem. To narusza jej „granice”. Uprzedmiotowiamy daną osobę. Czy to jest dobre? Jeżeli chcesz być tak samo traktowany, to dla ciebie to może być dobre. Bez wolności, zdolności decydowania. Na szczęście nie żyjemy w społeczeństwie niewolniczym. Jeszcze. Jednak to tylko dygresja na osobny artykuł. Z mojego punktu widzenia ezoteryk powinien szanować granice innych. Z kilku powodów.

1. Tak jak traktujemy, tak będziemy traktowani. Hindus powiedziałby karma wraca. Chrześcijanin słowami Jezusa: Kochaj bliźniego swego jak siebie samego. Tales z Miletu na pytanie, jak należy kierować własnym postępowaniem, odpowiadał: „Nie czyńmy tego, co ganimy u innych”. Pittakos z Mityleny radził: „Nie czyńmy tego, co nas gniewa u innych”. Gdy zrobisz coś złego komuś, nie ważne czy za pomocą ezoteryki czy inaczej, przyzwalasz wszechświatowi oraz danej osobie podobne postępowanie względem ciebie.

2. Działając bez czyjejś zgody, dla poprawienia sobie, czy nawet danej osobie pewnych spraw, przekraczamy granice oraz sprawiamy, że dana osoba przestaje się dla nas liczyć, staje się przedmiotem. Wtedy nie okazujemy szacunku danej osobie. W życiu należy szanować każdego. Bez względu na to czy to żebrak, czy to król. Żebrak może okazać się bogiem.

Reagowanie

Gdy zaś ktoś czyni szkodę innym, należy zareagować. Mimo tego, że to zakłóci granice danej osoby, to pamiętaj – ta osoba także nie szanuje granicy innych ludzi. Jak zawsze, należy zachować wtedy pewną ostrożność, by nie przekroczyć obowiązujących norm społecznych czy prawnych. Potępiajmy wtedy zachowanie innych, nie ich samych. Gdy potępiasz innych możesz stać się tak jak oni poprzez gniew i łamanie ich granic. Gdy zaś nie potępiasz innych zachowania współczując mu stajesz się katem dla jego ofiar. Bronię się nie atakuję. Nie atakuje się słabych ani się ich nie poniża. To przynosi ujmę na honorze. Ponadto uznanie innych będzie cię wtedy omijać szerokim łukiem.

Schematy

Jak nie przekraczać granic innych osób? Podmiotów? Trzeba zauważyć, że każdy ma inny kodeks postępowania. Inne zasady, wartości, schematy działania na różne zaistniałe sytuacje. Człowiek ma prawo odpowiedzieć „nie”, gdy ma wewnętrzne przekonanie, by tak powiedzieć. Gdy się łamie jego przekonanie i odmawia mu się powiedzieć „nie” wtedy narusza się jego granice. Ludzie żyją w utartych schematach, które znają, jeżeli wychodzą poza niego przestają czuć się bezpiecznie. Gdy zmienia się sytuacja i ludzie zauważają to, że coś się zmienia, ale nie są wstanie oderwać się od schematów postępowania jakie sobie wypracowali, wtedy należy dostosować się do tego, jeżeli nie chce się przekroczyć granic danych osób.

Preferencje i zachowania

Każdy ma inne preferencje i zachowania, do których można, acz nie koniecznie trzeba się dostosowywać. Gdy ktoś uważa, że w pierdzeniu nie ma niczego złego, można go zganić, żeby się zachowywał, jednak dana osoba mówi wyraźnie swoim zachowaniem: „Możesz pierdzieć przy mnie ile chcesz, nie krępuj się, w końcu to gazy, gazów trzeba się pozbyć”. Piszę to z przymrużeniem oka. Ta sytuacja jednak bardzo dobrze obrazuje to w jaki sposób możemy się zachowywać przy ludziach.

Wyczuwanie

Wyczuwanie granic. To coś co ezoteryk, jak i każdy człowiek, powinien się nauczyć. Ezoteryk, ponieważ subtelne wyczuwanie granic, pozwoli mu później wyczuć subtelne energie. Człowiek, gdyż tego wymaga kultura i etyka oraz przede wszystkim inni ludzie. W pewnym momencie czuje się pewien dyskomfort, przy zachowaniu się innego człowieka.

Szacunek

Tak samo jak szanuje się innych i ich granice, powinno się szanować siebie i swoje granice. Gdy ktoś wychodzi poza schemat i czujesz dyskomfort wtedy należy to zmienić. Nie dopuścić wtedy do przekroczenia twoich granic, jeżeli ktoś je przekracza, jeżeli ty przekraczasz, przeproś i przestań przekraczać. Co oznacza słowo przepraszam? Oznacza, że przestaje się to robić i już się tego nie robi. Inaczej okazuje się kłamcą i ma się ujmę na honorze. Takich ludzi trudno jest szanować. Nie bój się przyznać do winy, bo jej zatajenie zniszczy Cię od środka, ale powtarzanie w kółko tych samych błędów czyni słowo „przepraszam” nie ważnym.

Rady na koniec

Nie przekracza się też granic tylko dlatego, że można to zrobić. Nie wolno wykorzystywać swoich zalet i możliwości do ataku. Tylko do obrony. Gdy coś jest możliwe do zrobienia, należy wtedy czynić to co należy, a nie to co wolno.

Na koniec chciałbym dodać, że zasady moralne dla ogółu się nie zmieniają. Jednostka potrafi te zasady nagiąć do siebie. Jednak wtedy to społeczeństwo, ogół osądzi jednostkę. Może nawet Bóg.