W połowie XIX wieku pod deskami podłogowymi brytyjskiej katedry odnaleziono bardzo oryginalne dzieło mistrzów kartografów średniowiecza. Na kawałku cielęcej skóry rozciągniętej na solidnej dębowej ramie narysowano szczegółową mapę świata, tak jak wyobrażali sobie żyjący w XIII wieku Europejczycy. Na cześć katedry znalezisko nazwano Hereford Map.
Koktajl wiedzy i legendy
Mapa natychmiast zainteresowała historyków i naukowców. Po starannej renowacji znaleziono na nim ponad pięćset niesamowitych ilustracji. Na skórzanym płótnie odwzorowywano jednocześnie istniejące obiekty geograficzne, wydarzenia biblijne, egzotyczne rośliny, zwierzęta, śmieszne humanoidalne stworzenia i sceny z mitologii antycznej.
Żywe ilustracje w kolorowych farbach odzwierciedlały średniowieczny światopogląd. Mapa nie była przeznaczona do orientacji ani nawigacji, ale była raczej mieszanką wiedzy, legend i legend.
Kontynenty, miasta
Najmniej pytań budziła geograficzna część znaleziska. Wschód znajduje się na szczycie dokumentu, ponieważ ta orientacja przedstawia wschód słońca i drugie przyjście Chrystusa. Jerozolima (pępek Ziemi) znajduje się w samym centrum, co jest charakterystyczną cechą średniowiecznej kartografii europejskiej.
Wśród obrazów kontynentów można zobaczyć Afrykę, Azję i Europę. Na mapie naniesionych jest ponad czterysta miast, w których oprócz stolic znajduje się także miejsce narodzin reliktu – Hereford, kilka mórz (Czerwone, Martwe, Adriatyk) i rzeki (Nil, Eufrat, Tygrys, Ganges).
Na mapie jest nawet niewielka część współczesnej Rosji i Ukrainy – Morze Azowskie, Don i Dniepr, gdzie według średniowiecznych badaczy znajdowało się złote runo.
Biblia, historia, starożytność
Na mapie Hereford badacze naliczyli osiem klasycznych legend, a opowieści o poszukiwaniach złotego runa, labiryncie Minotaura i wyczynach Herkulesa sąsiadują z obrazem obozu Aleksandra Wielkiego i innymi prawdziwymi wydarzeniami historycznymi.
1. Jerozolima na środku mapy, 2. Raj otoczony murem i pierścieniem ognia, 3. Rzeka Ganges, 4. Rzeki Indus i Tygrys, 5. Morze Kaspijskie, 6. Babilon i Rzeka Eufrat, 7. Perski Zatoka, 8. Morze Czerwone, 9. Arka Noego, 10. Morze Martwe, Sodoma i Gommora, Rzeka Jordan, 11. Egipt z Nilem, 12. Znowu Nil, czyli obraz Oceanu Równikowego, 13. Morze Azow z rzekami Don i Dniepr, nad nimi Złote Runo, 14. Konstantynopol, na lewo od niego delta Dunaju, 15. Morze Egejskie. 16. Delta Nilu z latarnią morską w Aleksandrii, 17. Grecja z mitycznym Olimpem, Ateny i Korynt, 18. Kreta z labiryntem Minotaura, 19. Morze Adriatyckie, Włochy, Rzym, 20. Sycylia i Kartagina, 21. Szkocja , 22. Anglia, 23 Irlandia, 24. Baleary. 25. Cieśnina Gibraltarska.
Ponadto relikwia zawiera liczne sceny z Biblii. Oprócz Jezusa, który zajmuje honorowe miejsce na górze mapy, przedstawia ona wędrówkę sprawiedliwych do nieba, a grzeszników do piekła, symbolicznie reprezentowanych w postaci rozwartych ust bestii.
Raj, jak wierzył średniowieczny kartograf, znajduje się na terenie współczesnej Japonii. W czasie II wojny światowej fakt ten był szeroko opisywany w japońskich podręcznikach szkolnych.
Nieznane zwierzęta
Największym zainteresowaniem niedoświadczonego widza jest niewątpliwie zróżnicowana fauna przedstawiona na mapie. Wśród dziwacznych, ale dość rozpoznawalnych słoni i wielbłądów średniowieczny artysta przedstawił tak tajemnicze zwierzęta, jak jednorożec i bazyliszek.
Nie mniej zabawne są ilustracje egzotycznych kosmitów. Zapewne zniekształcone opowieści ustne podróżników o odległych krajach i panujących tam dzikich obyczajach zainspirowały twórcę mapy do przedstawienia niesamowitych stworzeń
Na mapie można zobaczyć takie „rasy” jak blemie – wojownicze humanoidy bez głów, ale z twarzami na piersiach oraz monokle – mali ludzie z jedną bardzo dużą nogą, pod którą chowali się przed gorącym słońcem.
Kontynent afrykański na mapie Hereford jest zamieszkany przez troglodytów. Trzy z tych stworzeń ukrywają się w jaskiniach, a jedno dosiada pewnej rogatej bestii.
Przez ponad 700 lat dziesiątki tysięcy zwiedzających widziało mapę Hereford, z czasem obrazy traciły jasność i wyrazistość, ale ekspertom udało się uratować pamięć o tak cennym eksponacie. W 2013 roku, przy wsparciu Fundacji Mappa Mundi, powstała interaktywna wersja 3D starożytnego rękopisu, która nie tylko przekazuje ogólny widok mapy, ale także daje sensowne wyjaśnienia do każdego z jej elementów
Choć mapa przedstawia fikcyjny świat, badacze nie tracą nadziei, że rzuci ona światło na tajemnice ludzkości, a nawet może doprowadzić do nieoczekiwanych odkryć w botanice i biologii. Ponadto zabytek ma niewątpliwe znaczenie historyczne i dziś jest największą średniowieczną mapą pod względem wielkości.
1962 
