Cywilizacje mityczne są potencjalnym źródłem wiedzy ezoterycznej w służbie ludzkich planów. Unoszą się jakby zawieszone w przestrzeni umysłu dostępnej dla tych, którzy odważą się w to uwierzyć, dla tych, którzy ignorują pozory, które przekroczyły wewnętrzne drzwi za otchłanią.
Czy przekraczanie granic materialności nie było zawsze tajemnym życzeniem człowieka? Nie chodzi tu o zgłębianie historycznych cywilizacji, choć straszne tajemnice z pewnością kryją się w nekropoliach i podziemnych labiryntach dużych miast, takich jak Babilon, Damaszek, Aleksandria czy Jerozolima.
Legendy, starożytne teksty i nauki okultystyczne obfitują w opisy nadprzyrodzonych mocy emanujących z tajemniczych krain. Te fantastyczne światy wydają się dostrzegalne dzięki energetycznemu promieniowaniu w przestrzeni, którą niektórzy nazywają zapisami Akaszy lub światłem astralnym. Koncepcja wspomniana w pracach teozoficznych Heleny Blavatsky , a później w ekstrawaganckich przygodach Lobsanga Rampy , zanim pojawiła się w wielu utworach beletrystycznych.
Projekcja astralna i świadomy sen to dwa zasadnicze elementy wszelkiej pracy okultystycznej, instrumenty percepcji wielowymiarowej rzeczywistości. Adept, w poszukiwaniu ukrytej wiedzy, zakazanej lub nie-ludzkiego pochodzenia, musi wydobyć się z namacalnej i przenieść świadomość w inne wymiary, aby poprowadzić swoje poszukiwania. Mapy lub systemy psychiczne istnieją w większości okultystycznych porządków, aby kierować psychonautami w ich podróżach. Rytuały i metody projekcji są ustalane w celu nawiązania kontaktu z wyższymi istotami, które prawdopodobnie zapalą nasze latarnie, niezależnie od tego, czy jest to anioł stróż, wielcy starsi, duchy voodoo czy istoty pozaziemskie. Relacje tych, którzy przynieśli istotne informacje, bardzo często stanowią podstawę do lekcji, odniesienie i inspirację dla nowicjuszy.
Perspektywa nadczłowieka Nietzscheańskiego
Okultystyczne badania nad pochodzeniem człowieka lub archeologia alternatywna są interesujące tylko do tego stopnia, że ujawniają bardziej zaawansowaną cywilizację niż nasza, a nie tylko dlatego, że żyli tysiące lub miliony lat w przeszłości. Posiadanie klucza do początków człowieka z pewnością (temat filmu Prometeusz ) umożliwiłoby decydowanie i ujmowanie religii świata z nowej perspektywy. Z tego powodu opowieści o Atlantydzie, Nefilimach czy posiadaczach Vril są o wiele bardziej interesujące z ezoterycznego punktu widzenia niż odkrycie prymitywnych pochówków Homo Sapiens czy neandertalczyka.
Człowiek nie tylko zastanawia się, czy jest jedynym we wszechświecie, ale przede wszystkim, czy istnieją inne inteligencje wyższe od jego, ucieleśnione czy nie. To jest zasada wszelkiej duchowości, poszukiwanie stanu o nadludzkich możliwościach i fantastycznych perspektywach. Przekraczanie czasu i przestrzeni, komunikowanie się na odległość poza ograniczenia materii, przekraczanie śmierci i starości, manifestowanie i tworzenie rzeczywistości jak bóg, to wszystko są uzasadnione motywacje do rozpoczęcia eksploracji światów wewnętrznych. Mądrość lub wyzwolenie z ignorancji, bardzo często leżące u podstaw poszukiwań wewnętrznych, są tylko naturalnymi konsekwencjami dostępu do stanu niepojętego.
Hyperborea , kraina raju utraconego pod znakiem Apolla, przyciąga uwagę karmiąc najróżniejsze teorie na temat pochodzenia Europejczyków. Panowałby tam złoty wiek, stan Edenu przed upadkiem, gdzie śmierć, starość i choroba są nieznane. Nie ma formalnego dowodu na istnienie tej mitycznej cywilizacji, nawet jeśli wiele znaków wskazuje na biegun arktyczny jako źródło utraconej wiedzy. Hyperborea, czy jest to namacalne miejsce porzucone przez swoich mieszkańców w wyniku kataklizmu, czy też duchowa kraina, której skarby wciąż czekają na odkrycie przez wewnętrzną podróż? Globalne ocieplenie może pozwolić nam odpowiedzieć na to pytanie, gdy topnienie lodu odsłoni, lub nie, ruiny zapomnianego świata…
Atlantyda , kolejna legendarna kraina uznana przez nową erę za wysokie miejsce wyższej wiedzy, której cywilizacja zniknęła na tym poziomie egzystencji, nadal przekazywała swoją mądrość niektórym wybranym urzędnikom poprzez intuicję, inspirację i podróże astralne.
Mu ziemia Pacyfiku zatopiona tak jak Atlantyda, której ludność z rozwiniętą technologią zbudowałaby piramidy i byłaby odpowiedzialna za kolosy Wyspy Wielkanocnej i wiele konstrukcji cyklopowych. Książka „Mu, the Lost Continent” Jamesa Churchwarda jest bogatym źródłem informacji i spekulacji, które, jeśli nie są niepodważalne, pozwalają marzyć i wyobrażać sobie inną rzeczywistość.
Szambala , duchowe miasto wspomniane w buddyzmie i pismach Heleny Bławatskiej, znajdowałoby się w Himalajach, nie pojawiając się na mapie. Schronienie dla czystych duchów, uwolnionych od ignorancji, byłoby dla nich dostępne przez różne przejścia, jak na pustyni Gobi, a ostatnio w Rumunii. Miejsce wiedzy i duchowej realizacji, otworzyłoby swoje sekrety tylko tym, którzy na to zasłużyli po długiej pracy nad doskonaleniem.
Agartha , czyli pusta ziemia, która zainspirowała powieść różokrzyżowca Edwarda Bulwera Lyttona „Vril”, moc nadchodzącej rasy, opisuje istnienie ludzi o wyższych mocach żyjących w ziemi, właścicieli Vril, niewyczerpanej i bajecznej energii jako zarówno na poziomie psychicznym, jak i fizycznym. Ta książka została przyjęta jako teza oparta na okultystycznej prawdzie przez Helenę Blavatsky i Rudolfa Steinera, żeby wymienić tylko kilka. W „Królu świata” René Guénon analizuje pojęcie Agarthy na przestrzeni wieków i jego duchowe znaczenie.
Agartha
Okultysta Joseph Saint-Yves d´Alveydre (1842 – 1909) prekursor zasady Synarchii Agartha (oznaczającej niedostępne lub nienaruszalne) odnosi się do podziemnego, uniwersalnego królestwa stworzonego przez wschodnią elitę podczas nastania Kali Jugi w 3200 rpne. To miejsce, w którym króluje król świata, zachowałoby mądrość przodków i czuwało nad ludzkością w tej niszczycielskiej epoce.
1048 
