
TR-3B ma kod Astra. Pierwszy lot misyjny taktycznego rozpoznania TR-3B odbył się na początku lat 90. Trójkątna platforma kosmiczna o napędzie atomowym została opracowana w ramach programu Aurora Top Secret z funduszami SDI i Black Budget. Do 1994 roku poleciały co najmniej trzy z TR-3B o wartości 1 miliarda dolarów. Aurora jest najlepiej ocenianym programem rozwoju lotnictwa i kosmonautyki. TR-3B to najbardziej egzotyczny pojazd opracowany przez program Aurora. Jest finansowany i zarządzany operacyjnie przez Krajowe Biuro Wywiadu, NSA i CIA. Latający trójkąt TR-3B nie jest fikcją i został zbudowany przy użyciu technologii dostępnej w połowie lat 80-tych.

Zewnętrzna powłoka pojazdu TR-3B reaguje na elektryczną stymulację radarową i może zmieniać współczynnik odbicia, chłonność radaru i kolor. Ta polimerowa powłoka, w połączeniu z elektronicznymi środkami zaradczymi TR-3B i ECCM, może sprawić, że pojazd będzie wyglądał jak mały samolot lub latający cylinder – a nawet oszukać odbiorniki radarowe, aby fałszywie wykryły wiele samolotów, a nie samoloty. lub wiele samolotów w różnych lokalizacjach. Okrągły, wypełniony plazmą pierścień akceleratora zwany Magnetic Field Disrupter otacza obracający się przedział załogi i wyprzedza wszelkie możliwe technologie.
Laboratoria Sandia i Livermore opracowały technologię inżynierii odwrotnej MFD. Rząd zrobi wszystko, co w jego mocy, aby chronić tę technologię. Plazma rtęciowa jest poddawana działaniu ciśnienia do 250 000 atmosfer w temperaturze 150 stopni Kelvina i przyspieszana do 50 000 obrotów na minutę w celu wytworzenia plazmy nadprzewodzącej, której skutkiem jest zaburzenie grawitacji. MFD wytwarza magnetyczne pole wirowe, które zakłóca lub neutralizuje wpływ grawitacji na pobliską masę o 89%. Nie zrozum mnie źle. To nie jest antygrawitacja. Antygrawitacja zapewnia siłę odpychania, którą można wykorzystać do napędu. MFD powoduje zaburzenie pola grawitacyjnego Ziemi na masę w akceleratorze kołowym. Masa kołowego akceleratora i całkowita masa w akceleratorze, np. B. kapsuła załogi, awionika, systemy MFD, paliwa, systemy środowiskowe załogi i reaktor jądrowy są zredukowane o 89%. W rezultacie pojazd jest niezwykle lekki i może przewyższać i przechytrzyć każdy pojazd,
TR-3B jest platformą rozpoznawczą do skradania się na dużych wysokościach z nieokreślonym czasem oczekiwania. Gdy dotrzesz tam z dużą prędkością, utrzymanie wysokości nie wymaga wiele wysiłku. W Groom Lake krążyły plotki o nowym pierwiastku, który będzie działał jako katalizator plazmy. Gdy masa pojazdu zostanie zmniejszona o 89%, pojazd może poruszać się pionowo lub poziomo z prędkością 9 Macha. Moje źródła podają, że osiągi są ograniczone tylko do obciążeń, które mogą wytrzymać ludzcy piloci. To naprawdę dużo, jeśli weźmie się pod uwagę, że wraz z 89% redukcją masy, zmniejsza również siły G o 89%.

Napęd TR-3B jest zapewniany przez 3 wielomodowe silniki odrzutowe przymocowane do każdego dolnego rogu trójkątnej platformy. TR-3 jest pojazdem Sub-Mach 9, dopóki nie osiągnie wysokości ponad 20000 stóp – wtedy Bóg jeden wie, jak szybko może jechać! Trzy wielomodowe silniki rakietowe zamontowane pod każdym rogiem pojazdu wykorzystują wodór lub metan i tlen jako paliwo. W systemie rakietowym na ciekły tlen / wodór 85% masy miotającego stanowi tlen. Jądrowy termiczny silnik rakietowy wykorzystuje napęd wodorowy wzbogacony tlenem w celu uzyskania dodatkowego ciągu. Reaktor ogrzewa ciekły wodór i wtryskuje ciekły tlen do dyszy naddźwiękowej, dzięki czemu wodór spala się w dopalaczu ciekłego tlenu w tym samym czasie. Wielomodowy układ napędowy może; pracować w atmosferze z ciągiem zapewnianym przez reaktor jądrowy w górnej atmosferze,
Należy zauważyć, że 3 silniki rakietowe muszą zasilać tylko 11 procent masy Top Secret TR-3B. Mówi się, że silniki zostały wyprodukowane przez firmę Rockwell. Wiele trójkątnych obserwacji UFO nie jest pojazdami pozaziemskimi, ale raczej ściśle tajnym TR-3B. NSA, NRO, CIA i USAF grały w grę z pociskami, używając nazewnictwa samolotów – TR-3, zmodyfikowany do TR-3A, TR-3B i Teir 2, 3 i 4, z dodanymi sufiksami, takimi jak plus lub minus do dalszego mylącego faktu, że każdy z tych identyfikatorów jest innym statkiem powietrznym, a nie tym samym pojazdem kosmicznym. TR-3B różni się od TR-3A tak samo, jak banan różni się od winogron. Niektóre z tych pojazdów są zajęte, inne są bezzałogowe.
Wszystko staje się jasne w Belgii, gdzie po częstych obserwacjach latających świateł i prawie nieobecności UFO w powietrzu w punkcie dokładnym, aby zidentyfikować pochodzenie zjawiska, autoryzowany F16 zaszyfrował pod warunkiem, że obserwacje wizualne na miejscu zostały potwierdzone przez lokalna policja i wykryta na radarze.
Jedną z konsekwencji takiej decyzji było to, że 31 marca 1990 roku o godzinie 00:05 dwa F16 z Bazy Sił Powietrznych Beauvechain zostały zaszyfrowane i przekazane do radarów.https://www.youtube.com/embed/YnlaNR0iTek?feature=oembed
Tej nocy podjęto łącznie 9 prób przechwycenia. Sześciokrotnie piloci stworzyli barierę za pomocą radaru nadzoru powietrznego. Odległości mostków wahały się od 5 do 8 Mm. We wszystkich przypadkach cele bardzo szybko zmieniały prędkość i wysokość, a przerwy następowały po 10 do 60 sekundach. Prędkości wahały się od 150 do 1010 węzłów. Trzy razy oba F16 zarejestrowały jednoczesne blokady z tymi samymi parametrami. Dwa F16 odleciały w odległości około 2 Mm. Ze względu na warunki nocne, żaden z pilotów F16 nie był w stanie nawiązać kontaktu wzrokowego.
https://news-for-friends.com/das-geheimste-flugzeug-der-usa-das-tr-3b-patent-ist-jetzt-gemeinfrei/
