Synowie Boga
Dla wielu osób dowodem na to, że odwiedzili nas bogowie-dobroczyńcy są fragmenty Tory i Starego Testamentu, które mówią o „synach Boga”, zwanych po hebrajsku „Nefilim” („Upadli”) . Mitologia babilońska mówiła z kolei o Adapie – boskim synu i prekursorze cywilizacji.
Kim byli owi nadludzie, przecież najwyższy (Elohim) nie mógł mieć dzieci, co przecież byłoby jawna herezją. Według dawnych żydowskich interpretatorów „synowie Boga” byli dziećmi Seta, trzeciego syna Adama i Ewy. Zaś w żydowskiej tradycji mistycznej i ezoterycznej są zaliczani do istot anielskich. Owe nieziemskie istotny stały się nauczycielami i dobrodziejami ludzkości. Dopiero oni jakoby spłodzili pokolenie barbarzyńskich „Nefilim”.
Nahum M. Sarna (1923 – 2005) – specjalista od pierwszych ksiąg Starego Testamentu uważał, że historia boskich istot było o wiele bardziej skomplikowana. Jej szczątki w postaci katolickich opowieści zaczęły propagować tezę o buncie aniołów, którzy wystąpili przeciw swojemu Panu. Strąceni w otchłań stali się piekielnymi istotami, które pokusą próbują nas przeciągnąć na złą stronę mocy.
Czyżbyśmy zatem już w dawnych księgach znaleźli pierwszy ślad na wizytę obcych na ziemi? Warto nad tym poważnie się zastanowić, gdyż zbieżność mitów wielu starożytnych ludów wydaje się wielce zastanawiająca.
Paweł Szlachetko
1860 
